پول توجیبی به کودکان اجازه میدهد که روش خرج کردن آنرا انتخاب کنند و والدین میتوانند در به دست آوردن عادات صحیح خرج کردن، به فرزندان کمک کنند. کودکان از سنین 5 و 6 سال میتوانند مسایل مالی را با گرفتن پول توجیبی بیاموزند. در این زمان، شما میتوانید قوانینی برای چگونه خرج کردن این پول وضع کنید و مطمئن شوید که این قوانین طوری باشند که کودک آنها را درک کند و در ضمن بداند که زمان دریافت پول، کی خواهد بود.

اگر بودجه خانواده محدود است، باز هم والدین باید پول توجیبی را پرداخت کنند. هر خانواده مبلغی را به هر عضو آن اختصاص میدهد و روش صحیح این است که بدانیم هر فرزند برای مدرسه، تفریح، اسباب بازی، خوراکی و نیازهای دیگر خود چه مقدار خرج کرده است.

هنگامی که پرداختن پول توجیبی را آغاز میکنید، نباید گروکشی کنید. هرگز این مقرری را به عنوان تنبیه قطع نکنید یا اینکه آنرا در مقابل انجام ندادن وظایف، پس نگیرید. پرداخت این پول را از انجام دادن وظایف خانه جدا کنید. فرزندان باید بیاموزند که کمک کردن در کارهای خانه، بخشی از زندگی و دلیل انجام دادن آن، تعلق داشتن به خانواده است. کودکانی که به خاطر انجام کاری در خانه پاداش میگیرند، هرگز به وظایف خانوادگی خود پی نمیبرند.

در ضمن، هرگز نباید برای انجام کارهای روزمره نظیر مسواک کردن دندان، به موقع خوابیدن یا گرفتن نمرات خوب به کودک پول بدهید بلکه با تمجید و حمایت معنوی از او، اهمیت وجود او را در خانواده تحکیم کنید.

در نهایت، به یاد داشته باشید که مقرری ماهیانه یا هفتگی، باید به فرزندانمان کمک کند تا روشهای بهتر مدیریت مالی را بیاموزند و تصمیمهای عاقلانه ای اتخاذ کنند. پس شما به عنوان پدر یا مادر، این مسئولیت راهنمایی- نه تحمیل نظریات- آنها را بر عهده دارید و تا زمانی که کاستیها و اشتباهات خود را در مسایل مالی تصحیح نکنید، نمیتوانید از آنها توقع داشته باشید که پول توجیبی یا درآمد حاصل از کار دانش آموزی خود را به طور کاملا صحیح خرج کنند.

منبع : http://www.farya.com